Różaniec dla dwojga

Różaniec dla dwojga

Różaniec dla dwojga

Nie trzeba być specjalistą od duchowości, aby pod czułym okiem Maryi przejść razem z autorami „Różańca dla dwojga” niecodzienne rekolekcje różańcowe i wspólnie iść z różańcem przez życie. Ta dwustronna książka pozwoli odkryć tajemnice Różańca w życiu każdej współczesnej kobiety i każdego współczesnego mężczyzny. Sprawi, że modlitwa będzie przyjemnością, a nie obowiązkiem. Teksty przygotowane osobno dla kobiet, przez s. Annę Pudełko, osobno dla mężczyzn, przez ks. Arkadiusza Paśnika, to nowość w podejściu do rozważań różańcowych.
Rozważania mają charakter duchowy, biblijny, ale o dużym rysie psychologicznym, w ujęciu współczesnym, zrozumiałym dla każdego. Wymagają sięgnięcia do własnej historii życia i, być może, poczynienia w nim większych zmian!
Taka jak Ty
Która z nas w głębi serca nie stawia sobie pytań: Kim jestem? Co jest moim pięknem? Czy potrafię kochać? Co czyni mnie szczęśliwą? Jaką kobietą pragnę się stawać? Zadajemy sobie te pytania, szukamy na nie odpowiedzi u naszych matek, przyjaciółek, znajomych… Każda z nas potrzebuje drugiej kobiety, która mogłaby stać się dla niej inspiracją w dojrzewaniu do pełni kobiecości.
Ja także stawiałam sobie takie pytania. Jednak w pewnym momencie mojego życia pomyślałam: Dlaczego z tymi najważniejszymi dla mnie pytaniami nie pójść do Maryi, Matki Jezusa? W kim bardziej niż w Niej odzwierciedla się zamysł Stwórcy co do kobiety?
Patrząc na Maryję, widzimy, jak Bóg wymarzył sobie każdą kobietę: pełną łaski, miłości, wrażliwości, czułości, radości, siły, odwagi, świętości… Maryja posiadała te cechy w sobie naturalnie. My potrzebujemy je ciągle rozwijać i pielęgnować, gdyż nasza grzeszna natura sprawia, że często się tych cech wyrzekamy, rezygnujemy z nich, nie dowierzamy im. Stąd właśnie pomysł na Różaniec tylko dla kobiet.
Każda tajemnica życia Maryi to inna cecha kobiecości. Ważne jest, abyśmy umiały spojrzeć na Maryję jak na jedną z nas, jak na kobietę bardzo nam bliską i doskonale rozumiejącą nasze życie. Abyśmy nie patrzyły na Nią jedynie przez pryzmat Jej królewskości, dogmatów, niebieskiej chwały. To wszystko jest ważne i potrzebne. Jednak, aby poczuć Maryję bliską, potrzebujemy spotkać Ją w Nazarecie, Betlejem, Jerozolimie, jako narzeczoną, żonę, matkę, wdowę, kobietę całkowicie oddaną Bogu. W każdej tajemnicy po spojrzeniu na Maryję przyglądamy się naszej kobiecości: czego możemy się uczyć od Niej, co możemy w sobie rozwijać, jakie Boże dary pielęgnować, nad czym czuwać. A wszystko po to, aby Jezus był jeszcze bardziej obecny w naszym życiu, tak jak był obecny w życiu Maryi. Modlitwa różańcowa tak naprawdę jest modlitwą Chrystusową.
W każdej tajemnicy Maryja sama prowadzi nas do swojego Syna i ukazuje nam jakąś cząstkę Jego świętej, zbawczej historii.
Dla kogo są te rozważania? Dla tych dziewczyn i kobiet, które pragną odkryć więcej Bożych darów w sobie, które chcą bardziej poznać Maryję, które chcą przyjąć ten wielki dar, jakim jest ich piękno i tym pięknem przemieniać dzisiejszy świat.
W książce znajdziecie rozważania, które wydobywają to, co najistotniejsze w kolejnych tajemnicach, w życiu Maryi i w darze kobiecości, aby każda z nas mogła podarować sobie pewien czas z Maryją, by porozmawiać z Nią jak z najlepszą przyjaciółką, zasłuchać się w Jej życie, zastanowić się nad własnym, by odetchnąć głębią tajemnic w odcieniach radości, światła, bólu i chwały. A przecież życie każdej z nas ma swoje radości, swoje blaski, cierpienia i chwałę.
Czasami będzie to jedna tajemnica w ciągu dnia, innym razem kilka, albo cała cząstka Różańca. Można je czytać, można do nich powracać, pogłębiać je o własne refleksje, odkrycia, spostrzeżenia.
Życzę każdej z Was pogłębienia przyjaźni z Maryją i rozkwitania w darze kobiecości.
s. Anna Maria Pudełko AP
Taki jak Ty
– Proszę was nigdy nie odmawiajcie Różańca!
Są to pierwsze słowa, które usłyszałem w seminarium na temat modlitwy różańcowej. Padły z ust ojca duchownego podczas konferencji. Następnie ojciec zabrał nas do kaplicy, na naukę modlitwy. Bo tej sztuki najlepiej uczyć się, modląc. Gdy zasiedliśmy w ławkach, ojciec powtórzył:
– Bardzo was proszę, nigdy nie odmawiajcie Różańca!
Po chwili dodał:
– Różaniec starajcie się rozważać.
Wówczas mocno poczułem różnicę między odmawianiem a rozważaniem. Próbuję tajemnice Różańca wcielić w moją codzienność. Przejrzeć się w nich. Moją krętą i mroczną drogę rozjaśnić ich światłem. Ich mądrością próbuję zrozumieć moje życie. Mój lęk. Zaglądam w nie jak w dwadzieścia studni bez dna. Patrzę w nieskończoność. Słucham wydarzeń nocy i dni. W blasku tajemnic oglądam ciemną i jasną stronę siebie. Po co? By zbliżyć się do siebie. By nie żyć obok własnego życia. By odnaleźć Jego w sobie. Zapraszam Cię w tę moją – może i Twoją – codzienność.
ks. Arkadiusz Paśnik
( Fragmenty książki „Różaniec dla dwojga” – wstęp)